Выходныя быў на рыбалцы. Субота. Выезд каля абеду. У гадзіне паўдванаццатай ступіў на лёд. Страшнавата неяк выглядае з першага погляду, таму вырашыў не рызыкаваць і рухацца выключна па ўмёрзлай сцяжынцы. Ісці цяжка нават толькі са скрыняй і свідрам. Дзе-нідзе ногі правальваюцца пад верхні пласт лёду, саслізгваюць са сцяжынкі, а дзе-то і зусім хлюпаеш па мокрым снезе на вадзе. Адчуванні непрыемныя. Пакуль дайшоў, усё адзенне прамокла ад поту, аж пара ішла, а на вуліцы то за -6 па Цэльсіі і ветрык непрыемны. Лунку чпок - закід. Нуль. Наступную - нуль. Далей яшчэ дзясятак - нуль. Добра, рухаем далей. І толькі на плыні паклёўка! Яшчэ закід - паклёўка. Яшчэ і яшчэ... і вось на лёдзе ўжо пару дзясяткаў цудоўных ляшчоў! Народа куча, усе ў палатках грэюцца, толькі пару такіх як я "пінгвінаў" сраку марозяць. Да паўпятага быў каля машыны і пачаў збірацца дадому.
Нядзеля. Непераадольная цяга не давала супакою выбрацца крыху раней, але зірнуўшы за борт, вырашыў не спяшацца, тым больш здароўе падхіснулася крыху і вылілася ў лёгкі насмарк :(. Папіўшы чайку з мядком і трохі пажурыўшы, усё-такі выбраўся на рыбалку. Усю дарогу за бартом -13...-14 па Цэльсіі.У гадзін дзесяць быў на беразе. І зноў паход туды ж. На здзіўленне, за ноч снег прыстойна ўмёрз і амаль не асядаў пад нагамі. Учорашнія лункі з цяжкасцю былі знойдзеныя і нават не прамерзлі, досыць было ачысціць ад намечанага за ноч снега. Першы закід - ёсць! Другі - ёсць! Трэці, чацвёрты і далей... Выдатна, падумаў я. Але не тут-то было. Вызірнула сонца і клёў нехта выключыў. Пакуты па апусканні абмярзаючай лескі ў імкліва замярзаючую лунку плыўна падыходзілі да завяршэння. Узняты дзясятак мезенцавых яршоў канчаткова схіліў да жадання адчаліць, да таго ж моцны мароз ператвараў маё адзенне і рыштунак у заінелыя ледзяшкі. У раёне абеду вярнуўся дадому. Па выніку, выдатна праведзены час і пару кіло завяленага ляшча. Парадаваў той факт, што з усіх спайманых ляшчоў былі толькі два невялікія падлешчыкі, заражаныя лігулёзам, і то на пачатковай стадыі.
І напрыканцы пра дарогу. Дабрацца да берага вельмі праблематычна. Пару кіламетраў па глыбокай каляіне, і добра, калі на сустрэчу ніхто не едзе, бо раз'ехацца немагчыма. Паркоўкі таксама няма. Ці занята, ці ў глыбокі снег паркавацца.
Удачы добрым людзям!
1 Фото
Прокомментировать: