Щука

Эти фотки я видел на западных сайтах. Там указывалось, что рыба поймана в Канаде. Так что тут непонятно, кто автор.

...Бррр... ужасть и красота в одном флаконе.!!! А вообще интересно, это обычный вид нашей щуки, или какой другой?

Зашел на сайт БМП ... Рыбка не из Беларуси, но не удержался...

...:D В Чижовском, с его экологией, со временем может и пострашней что-либо завестись. Тьфу-тьфу... конечно.:mrgreen:

Вельмі цікавая інфармацыя, але не спадабалася некалькі радкоў:
Няхватка інфармацыі сярод рыбаловаў наконт рыб, якія жывуць у нашых вадаёмах. Каб я такую рыбіну з вады дастаў - адразу ж патэлефанаваў бы на тэлебачанне!
А вось гэта ўжо зусім!
Я б не дзівіўся, каліб такую рыбіну злавілі у Чыжоўскім Вадасховішчы і ніхто не заўважыў! Запаведнік жаж!
Брыдка...

Тое самае толькі крыху падрабязней

БЕЛАРУСКІХ РЫБАКОЎ ЧАКАЮЦЬ ПАЧВАРНЫЯ РЫБЫ-АЛІГАТАРЫ
Рацыя высветліла, што паўночнаамерыканскія панцырныя шчупакі, што заўважаныя ў прытоку Бярэзіны, могуць выдатна там распаўсюдзіцца. На радзіме лепш за ўсё яны бяруць на каралеўскіх крэветак, у нас – на звычайнага чарвяка. Зазначым толькі, што гэтыя рэліктавыя драпежнікі растуць да 3 метраў, дасягаюць вагі ў 120 кг, харчуюцца мясам.

Нагадаем, учора стала вядома, што ў адным з прытокаў Бярэзіны непадалёк ад цэнтральнай сядзібы Бярэзінскага запаведніка ў Лепельскім раёне заолагі выявілі паўночнаамерыканскага панцырнага шчупака.

Навуковы супрацоўнік дзяржаўнай прыродаахоўнай установы “Бярэзінскі біясферны запаведнік" Ігар Мядзведзеў распавёў Рацыі пра падрабязнасці надзвычайнай знаходкі і пра тое, чаго можна чакаць ад рэліктавых рыб-алігатараў. Заўважым, што гэтак іх называюць нездарма: дарослы панцырны шчупак падобны на кракадзіла-бервяно. Буйныя рыбіны могуць дасягаць у абхваце 80-100 сантыметраў.

“Панцырнага шчупака злавілі на неглыбокім перакаце проста сачком. Другога, што быў побач, не ўдалося. Спачатку людзі, што злавілі рыбіну, падумалі, што гэта звычайны наш шчупачок, але потым разгледзелі яго і панеслі да нас у аддзел”, - сказаў Ігар Мядзведзеў. Але, паводле навукоўца, хутка высветлілася, што гэта не першая сустрэча рыбы-алігатара з жыхарамі Лепельшчыны.

- Потым да нас прыйшоў яшчэ адзін мясцовы жыхар-рыбак і сказаў, што ў 6 кіламетрах ад нас, вышэй па плыні, на чарвяка вудай злавіў гэткую ж рыбіну. Але паглядзеў на яе і адпусціў у раку, бо вырашыў, што ў запаведніку могуць быць і нейкія гэткія рэдкія рыбы, якіх трэба ахоўваць і адпускаць. То бок мінімум у Бярэзіне засталося два панцырных шчупакі.

Мядзведзеў з калегамі пашукаў у навуковай літаратуры і зразумеў, што паўночнаамерыканскія рэліктавыя госці могуць стаць сталымі жыхарамі нашых вадаёмаў.

- Мы пралічылі ўсе магчымыя варыянты… У іх жа на радзіме, той жа Канадзе, таксама дастаткова холадна. У літаратуры пішуць, што аптымальная для панцырнага шчупака тэмпература вады – плюс 14 градусаў. То бок у нас яны могуць спакойна выжыць. Калі шчыра, у мяне ўвогуле склалася ўражанне, што злоўлены панцырны шчупак не першы год жыве ў нас… 36 сантыметраў даўжынёй – аніяк ужо не малёк.

Трэба заўважыць, што вантробы і ікра гэтых шчупакоў – таксічныя. Людзі могуць спажываць іх мяса, а вось тутэйшыя насельнікі вадаёмаў могуць пацярпець.

- Вантробы і ікра таксічныя, то бок могуць нашкодзіць папуляцыі беларускай рыбы, калі, не дай Бог, пачнуць тут размнажацца. Да метра, мяркую, у нас можа вырасці, бо вада ўсё ж у нас крыху халаднейшая, і расці яны будуць не так хутка.

Мясцовых канкурэнтаў шчупак-алігатар можа не баяцца.

- Луска – не паўкруглая, як у нашых, а ромбамі, ды настолькі моцная, што не праб’еш і гарпуном.

Ігар Мядзведзеў упэўнены, што экзатычных шчупакоў выпусцілі акварыумісты.

- Мы спрабавалі знайсці крыніцу распаўсюду. Звярталіся і ў нашу Акадэмію навук, але безвынікова… Мы нават не ведаем, калі і колькі гэтых шчупакоў было выпушчана ў ваду. Як адсочваць – складанае пытанне: у нас у запаведніку нават і іхтыолага няма. Хаця, калі іх выпусцілі некалькі экзэмпляраў, то калі-некалі яны пачнуць трапляць на вуды…

Панцырныя шчупакі, або рыбы-алігатары, з'яўляюцца самымі буйнымі рыбамі, што жывуць у прэсных вадаёмах Цэнтральнай і Паўночнай Амерыкі і вострава Куба. Цела гэтых рыб пакрыта панцырам з тоўстай і трывалай лускі, якая складаецца з унутранага касцянога пласта і вонкавага пласта зіготкай эмалі, або ганаіна. Адгэтуль і іх навуковая назва - ганоіды.

Выпадкі нападу гэтых гіганцкіх драпежнікаў на чалавека ў вадзе вельмі рэдкія. Адзінкавыя зарэгістраваныя выпадкі агрэсіі супраць чалавека здараліся толькі тады, калі панцырныя шчупакі былі вельмі галоднымі, альбо моцна спалоханымі ці параненымі.

На расійскіх інтэрнэт-аўкцыёнах панцырныя шчупакі прадаюцца дзесьці пад 40 долараў за рыбіну, акварыумісты не рэкамендуюць пасяляць шчупакоў разам з рыбамі меншымі за іх па памерах, бо шанцаў у іх не застанецца: рэлікты звышагрэсіўна сябе паводзяць у дачыненні да суседзяў нават свайго роду.

Лявон ЖДАНОВІЧ
Радыё Рацыя http://www.racyja.by

Беларуси угрожает американская щука
20 декабря 2007 Общество

В белорусской реке Березине ученые выловили панцирную щуку, которая обычно обитает в Северной Америке. По мнению специалистов, эти рыбы представляют серьезную опасность для местной фауны.

"В одном из притоков реки Березины вблизи центральной усадьбы Березинского заповедника зоологи обнаружили североамериканскую панцирную щуку, - рассказал научный сотрудник Государственного природоохранного учреждения "Березинский биосферный заповедник" Игорь Медведев. - По меньшей мере две особи этой щуки обитают в настоящее время в притоке Березины". Одну из редких рыб зоологи заспиртовали.

Скорее всего, американских щук в реку выпустили из аквариума, когда они достигли больших размеров. У себя на родине панцирная щука может достигать двух-трех метров в длину. По информации "Интерфакса", эта рыба представляет серьезную опасность для белорусских обитателей водоемов, так как ее внутренности и икра являются ядовитыми, а у местных видов рыб нет защитных механизмов от ее яда.

Народ!!! подскажите куда имеет смысл съездить половить на жерлицы в витебской области.

А че там может быть с засечкой. Это шнурков надо дозасекать. Такие алигаторы сами "садятся" :) [CODE][/CODE]Ну ньюансы разные бывают,я вот четыре года ловил на Balzer без проблем он жесткий.Только регистрируеш поклевку рыба уже сидит.Купил Shimano-пошли сходы,один,второй,третий...Кстати и не только шнурки.Дома сел,помахал обоими:новый мягче плюс растяжение лески.Купил шнур все стало на свои места.Но шнур же не везде и не всегда применим.Потому и спрашиваю.;)

Здарова! Читай личку. Зёма :)

добавлено через 4 минуты
А че там может быть с засечкой. Это шнурков надо дозасекать. Такие алигаторы сами "садятся" :) Токо кляц и все.
На самом деле если ты нормально отстроил фрикцион, то при поклевке ты подсекаешь и если у тебя с остротой крючков на блесне или воблере все гут - то этого усилия, до того как затрещит трещетка вполне достаточно что бы рючки засели в пасти.
Я же написал - "Хай она токо клюнет". А если не клюнет так и подсекать нечего.

"Главное что б она клевала такая - 2 и выше кг. Мне понравился очень подход Дохтера в Карелии этим летом"
УВ. Basil не трави душу!!! Зачитывался твоим отчетом о поездке в Карелию этим летом, стопудово поедем сами следующим, уже компания подбирается. Кстати мы земляки, жизнь занесла в Минск, но часто бываю в Солигорске, с удовольствием задал бы пару (нет больше) вопросов о поездке в Карелию

[CODE][QUOTE=Basil;173986]
Он фрикцион так настраивает, что от окуня в гр 200 звенит уже. А щуки там в основном клевали не меньше 4 кг. [/CODE]Люди добрые а с засечкой проблем не бывает?Я на шнуре регулирую на глазок,но довольно туго.Раньше примерно в пол теста лески,но приходилось подтягивать в процессе вываживания.Было много сходов.

Главное что б она клевала такая - 2 и выше кг. Мне понравился очень подход Дохтера в Карелии этим летом.
Он фрикцион так настраивает, что от окуня в гр 200 звенит уже. А щуки там в основном клевали не меньше 4 кг. Было за все 12 дней пару с 1-1.5 и то не у меня и не у Дохтера, а еще у одного рыбачка. У того клевали либо кони, которые обрезали ему попера и блесны вместе с поводками, либо на кг-полтора.
Так вот я практически на рыбалку выезжал с Дохтером в одной байде. У него как клюнет щука, так он дает ей и себе побалдеть минут 15-20, а то и больше. На озере где мы были травы очень мало и щуку в основном ловили возле редких камышиков. Глубина была от 70 см до 1.5 метра. Причем вода прозрачная до безобразия. Смотришь - все видно, и откуда та щука появлялась, как из подземли. Особенно поклевки хороших аппаратов были либо с утра до часов 7-8 либо свечера тоже с 6-7-ми вечера и до сумерек, ночей темных там не было.
Так вот - дохтер так давал нагуляться щуке и покатать нас на байде, что у меня уже терпения не хватало. Говорю - ты ж не один в байде, я тоже словить хочу, а тут просто на халяву с тобой катаюсь :) Но он был не возмутим, хоть бери да веслом об фейс. Вымучает ее, а потом тихонько к лодке подводил и брал ее за гривку, Хотя он юоялся зубов и в основном его щук поднимал я. Подсака с собой в Карелию мы вообще не брали .
Я так долго не мог мучать животину. Хотя тоже приходилось что б ее немного усмирить то отпускать, то зажимать фрикцион, и катались , что на тройке гнедых на байде. Даже направляли щук в нужном нам направлении. Она после поклевки обычно разворачивалась и тупо шла в траву и к берегу. Берешь весло и начинаешь похлопывать с нужной стороны байды и щука слушалась , поворачивала от берега.

Как кому удобно. Мне удобно брать счук до двушки за загривок. А крупнее беру за челюсть со стороны жабер. В перчатках.:)

С лодки очень приятно брать счук захватом за нижнюю челюсть.

Увлекаюсь пока поплавочной снастью, фидером, к ловле хищника ещё не созрел, а эта попалась случайно :-D